Wilgenprieel

Zelf een zomerhuis, rovershol , poppenhuis of kasteel maken uit wilgentakken

Uit: 'Wij bouwen een huis', Angelika Wolk

^{Groot, met ranken begroeid, wilgenprieel (8-10 jaar)}

Dit project is geschikt om te gebruiken als zomerhuisje, rovershol, poppenhuis, kasteeltje, enzovoort. Het heeft ruimte voor twee kinderen. Zijn er meerdere en langere wilgentwijgen ter beschikking, dan kan het prieel ook vergroot worden.

Grondvlak:
Een cirkel met een doorsnede van 1,20 m.

Materiaal:
80 wilgentakken, elk circa 1,70 m lang.

De lichte, goudbruine wilgentakken worden in maart of april afgesneden en tot de verwerking koel en in de schaduw bewaard.

Ontdoe de wilgentwijgen van de dunne zijtakjes en laat ze, wanneer ze niet sappig en buigzaam zijn, twee dagen lang weken (bijvoorbeeld in een badkuip). Bewaar de afgesneden twijgen voor andere bouwwerken.

Om een rond grondvlak af te tekenen, bedienen we ons van een grote ’passer’: verbind twee tentharingen met elkaar door middel van een ongeveer 60 cm lang touw. Steek de ene haring in de grond (midden), en beschrijf met de andere een cirkel (in de grond krassen).

Steek de wilgentwijgen ongeveer 10 tot 15 cm in de grond op gelijke afstanden van elkaar, buig ze aan de bovenkant koepelvormig om en weef en vlecht ze samen. Het geheel wordt houdbaarder wanneer je nog extra twijgen en ranken meeweeft.

Na ongeveer drie uur werk is het prieel klaar om in te spelen. Zolang het nog niet met ranken begroeid is, kan een grote doek of een stuk wolvilt als dak dienen.

Voor de begroeiing werd in dit geval Oostindische kers rondom de wilgentakken gezaaid. Door de snelle groei van deze plant was het prieel al snel in een weelderig groen gehuld. De schitterende, oranje bloesems van de Oostindische kers zijn overigens eetbaar en een fraaie decoratie voor elke salade.

Andere snelgroeiende en bovendien ’voedzame’ klimplanten zijn bijvoorbeeld pronkbonen en doperwten.

Wij zullen onze hut meerdere jaren op zijn plaats laten en elk voorjaar een andere klimplant ertegenaan laten groeien. In de loop der tijd zal hij door het vlechtwerk van de ranken steeds dichter worden.

Opmerking:
Wie geluk heeft vindt misschien een door de natuur geschapen groen prieel.

Wie een ’levende’, duurzame hut wil, zet de twijgen in april of mei, na ze twee dagen lang water te hebben gegeven, voor een derde van hun lengte in de grond. In plaats van koepelvormig ineen te vlechten bind je ze alleen bij elkaar zoals de stokken van een tipi. Meestal groeien ze gestaag en verschijnen al snel de eerste lichtgroene, langwerpige bladeren. Wie geen wilgentenen kan krijgen, kan ook met hazelnoten- of berkentwijgen werken.

PS
Wellicht ten overvloede:
Let op dat een vogel niet gestoord wordt bij het bouwen van een nest, of tijdens het broeden. Wacht dan met het snijden van takken van de knotwilg tot de vogels het nest hebben verlaten. Wanneer er geen nesten aanwezig zijn, is het geoorloofd de takken af te snijden (volgens de flora- en faunawet).

^{Wilgen op vochtige weidegrond}