De adem van God

De meeste mensen denken dat Sinterklaas uit Spanje komt en een enkele wijsneus beweert zelfs dat hij in het Turkse Myrna is geboren. In werkelijkheid is de goede Sint echter een oude Germaanse god.

Reeds in oeroude tijden reed hij onder de naam Wodan op zijn gevleugelde witte paard Schleipnir door de lucht. Zwarte helpers had hij ook al: de twee kraaien Hugin en Munin, die hem alles vertelden wat de mensen op aarde zoal deden.

In donkere winternachten zaten de mensen in hun hutten en luisterden met ontzag naar de wind die hoog door de bomen woei. Daarin beleefden ze de adem van God, het wezen van Wodan.

Door het oprukkende Christendom werd Wodan voorzien van mijter, staf en bisschopsstatus; een gangbare werkwijze om de Germanen de overgang naar het nieuwe geloof eenvoudiger te maken.

In rood en goud gewaad, met lange witte haren en baard, lijkt Wodan nu wel een aartsengel. Toch is het niet zonder grond dat hij tegenwoordig in deze gedaante verschijnt. De goden maken zelf ook ontwikkeling door en de Germaanse goden zijn ondertussen Christelijk geworden.

De Nederlandse volksgeest

Ieder volk heeft zijn eigen karakter, zijn eigen volksgeest. Een bijzondere kwaliteit van het Nederlandse volk is het vermogen tot relativeren, tot grapjes maken over zaken die moeilijk liggen.

Ieder jaar daalt de Nederlandse volksgeest uit de hemel neer tot in de harten van de mensen. Als de dagen kort worden, de maan schijnt en de wind door de bomen waait, worden we vervuld met goede gevoelens voor elkaar. We geven cadeautjes en maken goedmoedig spottende gedichtjes om de zwakke kanten van onze geliefden te relativeren.

Sinterklaas was en is de volksgeest van Nederland.

-Wilfried Nauta -